O mnie
Kim jestem?
Kobietą, fotografem, kolekcjonerką starych aparatów i ulotnych chwil. W pracy, tak jak i w życiu, słucham, obserwuję i wyłapuję w codzienności drobiazgi, które nadają jej magii. Uwielbiam zapach chemii fotograficznej we własnej ciemni, w której mogłabym siedzieć godzinami. Nie rozstaję się z ukochanym aparatem analogowym, rejestrując na kliszach drobne uśmiechy, szalone historie i momenty wzruszeń.
Jak mówił Henri Cartier-Bresson – fotografować to znaczy wstrzymać oddech, uruchamiając wszystkie nasze zdolności w obliczu ulotnej rzeczywistości. Fotografia jest dla mnie próbą uchwycenia piękna nie tylko wyjątkowych wydarzeń, ale i codzienności. Moja miłość do fotografii zaczęła się od zachwytu nad sztuką i pięknymi przedmiotami, od dostrzeżenia wartości naturalnego uśmiechu i szczerości.

Więcej o mnie
Od ponad szesnastu lat staram się rejestrować piękno ulotnych chwil i autentyczne emocje tak, by moja przyjemność z fotografowania przekładała się na zadowolenie osób, z którymi pracuję. Dostrzegam piękno procesu tworzenia fotografii od momentu wyzwolenia migawki do momentu, kiedy staje się materialną pamiątką wywołaną na papierze.
Z zawodu jestem fototechnikiem, w latach 2007-2011 kończyłam technikum fotograficzne w trybie analogowym.
Mam 31 lat i na co dzień nosiłam kilka lat różowe włosy – możecie spokojnie mówić mi „na Ty”.
